Fort X “Orzechowce”został założony na narysie pięcioboku z kleszczowo załamaną szyją. Powstał jako dwuwałowy fort artyleryjski. W szyi znajdowały się betonowe koszary, nad nimi górny wał dla dział do obrony dalekiej. Na czole fortu znajdował się dolny wał ze stanowiskami piechoty i lekkiej artylerii. Fosa broniona byłą z trzech kaponier.

Fort X to dzieło IV zachodniego odcinka obrony Twierdzy. Fort zbudowany został około 1880 r., położony ok 7 km. od Przemyśla we wsi Ujkowice.

Był to fort dwuwałowy, pancerny, podlegały mu 3 działobitnie, 2 forty pośrednie i 2 bazy zaopatrzeniowe tzw. Lacer Fort. Instalacje obronne w miarę wprowadzania do walki nowego typu uzbrojenia były systematycznie modernizowane, podobnie jak i konstrukcja samego fortu. W końcowym efekcie tych modernizacji fort był wyposażony w 4 działa kal. 80 mm. (po dwa w każdym z dwóch tradytorów na górnym wale fortu), oraz baterie pancerne umieszczone na wale dolnym. W roku 1896 r. odbyły się w Twierdzy manewry forteczne z udziałem Generalnego Inspektora Inżynierii i 17 generałów. Fort X Orzechowce w czasie trwania tych manewrów został ostrzelany ostrymi pociskami artyleryjskimi w celu sprawdzenia jego odporności na atak artyleryjski. Doświadczenia wyniesione z tego eksperymentalnego ostrzału miały służyć w przyszłości inżynierom do odpowiedniego zabezpieczenia innych fortów (m.in. rozebrano bramy wjazdowe do fortów, których zawalenie się sparaliżowało praktycznie prawidłowe funkcjonowanie całego fortu). Podczas ostrzału, załoga forteczna wraz z komisją oceniającą, znajdowała się w wewnętrznych kazamatach dzieła.